Ah şu insanlar;
Savaş ederler, kavga ederler,
mermiyi, barut kokusunu çeken gazeteciler.
Maç kaybederler, seçim kaybederler,
mağlubiyetin günah keçisi gazeteciler.
Hırsızlık, arsızlık, uğursuzluk, yolsuzluk... suç işlerler,
Adliye koridorlarının, telefonların öbür ucunun, küfür, tehdit ve hakaret muhatabı gazeteciler.
Sosyal medyada sahte hesaplarla klavye delikanlılığına soyunurlar,
Eleştiri yetmez, ağır hakaretlerin de muhatabı olan gazeteciler.
Birbirlerinin kuyusunu kazıp arkalarından hen türlü lafı ederler,
Güya, sözüm ona, dedikoduculuk yakıştırılan gazeteciler.
Kaza, bela, Yağmur, çamur, kar,
Gece gündüz eziyeti çeken gazeteciler.
Derdini anlatamaz, işini çözemez, başka çare bulamaz,
Başvurduğu tek yer yine gazeteciler.
Meşru, gayri meşru paraları balya ederler,
cebi delik yine gazeteciler.
Ah bu insanlar, ya olmasak ne yaparlardı hiç düşünmezler.
Dedik ya bir çok kez söylendiği gibi, zor zanaat şu gazetecilik.
Bunca çileyi cefayı çekenler bir de birlik beraberlik içerisinde olsa! Ne gezer en dağınığı yine gazeteciler.
Her biri ayrı renk, ayrı değer, farklı meziyete sahip arkadaşlarımız, meslektaşlarımız darmadağın, güçlerini, maharetlerini birleştirme yerine, herbirimiz başka bir köşeyi tercih etmişiz.
Bir olup, birlik olup, daha güçlü olma yerine, ben olayım derdine düşmüşüz.
Zor şartlar altında bırakın karın doyurmayı, var olma, ayakta kalma mücadelesine düşmüşüz.
İşin ilginci ki, bunca cefayı göremeyenler, gazeteciliği dışarıdan sihirli değnek zannedenler, ne olacak bende yaparım rüyasına düşüvermiş.
Sosyal medya, internet alemi, adını sen koya dönüvermiş.
Bugün 10 Ocak çalışan gazeteciler günü. Uyanın ey meslektaşlarım, emekçiler, uyanın, gün kırgınlıkları, dargınlıkları, giderme günü.
Gün safları sıkılaştırıp, sihirli değnek rüyasındakileri uyandırma günü.
Gün birlik olma, beraber olma, birlikte güçlü olma günü.
Gün basın emekçilerinin sesinin çok daha güçlü çıkışının yollarını bulma günü.
Her olumsuzluğa rağmen layıkıyla mesleğini yapmaya çalışan tüm arkadaşlarımın günü kutlu olsun.
